این چهارمین انتخابات (با احتساب انتخابات مجلس) است که نرخ مشارکت عمومی در آن زیر ۴۰ درصد است. آقای پزشکیان با ۱۰ میلیون رای فعلی خود که حدود ۱۶ درصد از آراء واجدان شرایط است، به دور بعدی رفته، یعنی اگر فرض کنیم ایشان در همین دور اول با یک میلیون رای بالاتر انتخاب و رئیس جمهور می‌شد، یعنی نهایتا ۱۷ الی ۱۸ درصد از جامعه رای دهنده به ایشان رای داده اند. هر چقدر هم بگوییم ایشان توانمند است یا فرد مناسبی است، حقیقت این است که رئیس جمهور ۱۸ درصدی نمی‌تواند مطالبات جامعه را نمایندگی و پیگیری کند و دچار مشکلات عدیده می‌شود.
به گزارش نبأخبر،آقای جلیلی که بعید است بتواند روی آراء خاکستری هدف گذاری کند چرا که اصلا نماینده قشری است که آراء خاکستری با آن قشر مشکل دارند. اما احتمال می‌دهم که بخشی از اراء اقای قالیباف به سبد آقای جلیلی اضافه شود. خود آقای قالیباف هم که امروز رسما اعلا کرده اند باید کمک کنیم آقای جلیلی رئیس جمهور شود. درباره آقای پزشکیان شرایط متفاوت است و چاره‌ای ندارد به جز این که برای کم کردن فاصله خود از جلیلی، از بین ۳۶ میلیون نفری که شرکت نکرده اند، حداقل رای ۶ میلیون نفر را هدف گذاری کند تا حداقل ۲ الی ۳ میلیون رای جذب کند و با فاصله مطمئن در دور دوم رئیس جمهور ایران شود. اجماع اصولگرایان بر سر حدود ۳ میلیون رای آقای قالیباف است که به رای ۹ میلیونی آقای جلیلی اضافه شود.
از روز ۹ تیرماه و اعلام وضعیت آراء نامزد‌های انتخابات، رقابت بین ۲ کاندیدای راه یافته به دور دوم رسما آغاز شده است؛ رقابتی که تنها یک هفته فرصت تبلیغات دارد و جمعه ۱۵ تیرماه تکلیف دولت بعدی ایران تا ۴ سال آتی مشخص خواهد شد.
به اعتقاد اغلب تحلیلگران سیاسی، برگزاری چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری از ابتدای روند ثبت نام‌ها تا اکنون، حاوی پیام‌های خاصی است. پیام‌هایی که توجه له ان‌ها می‌تواند در روند فعالیت‌های تبلیغاتی و حتی انتخاب شدن رئیس جمهور بعدی کشور تاثیرگذار باشد. این همان موضوعیست که فرارو در گفتگو با سعید شریعتی، فعال سیاسی اصلاح طلب مورد بررسی قرار داده است تا به پاسخ این پرسش‌ها برسد که پیام انتخابات هشتم تیر چه بود و نوع مشارکت مردم و اراء ریخته شده به سبد کاندیدا‌ها چگونه تحلیل می‌شود؟
کاهش چشمگیر مشارکت مردم در انتخابات سال‌های اخیر خطرناک است
سعید شریعتی گفت: «رقابت غیرمنتظره‌ای بین اصلاح طلبان و اصولگرایان در این انتخابات شکل گرفت. این رقابت در آراء نیز خود را نشان داد، اما پیام اول انتخابات این است که کماکان جریان قهر اجتماعی پر قدرت در صحنه است و تدابیر حاکمیت برای ایجاد یک شرایط نرمال برای انتخابات به ثمر ننشست و حتی تایید کاندیدای جبهه اصلاحات نیز نتوانست این اتفاق را رقم بزند. این اولین پیام است که مردم نسبت به کلیت انتخابات و معناداری آن مسئله دارند و همچنان افکار مختلف جامعه، نماینده خود را بین کاندیدا‌ها پیدا نمی‌کنند و افزون بر آن، نسبت به اثرگذاری انتخابات تردید دارند و نمی‌دانند که آیا این انتخابات می‌تواند حلال مشکلات باشد یا اساسا ریاست جمهوری در جایگاه خود است یا خیر. این پدیده‌ای است که رخ داد و کاندیدا‌هایی هم که در صحنه بودند نتوانستند این تضمین را به رای دهندگان بدهند که ریاست جمهوری را به جایگاه خود بر می‌گردانند به شکلی که در مهمترین تصمیم‌های کشور اثرگذار باشد.»
وی افزود: «به اعتقاد من این مهمترین پیامی است که همه باید متوجهش باشند و چاره‌ای برای آن بیندیشند. حتی در مرحله دوم نیز فرصت هست که رویکرد‌ها و تدبیر‌هایی برای جلب نظر بخشی از جامعه اندیشیده شود. این همان پیام مهمی است که نمی‌توان نادیده گرفت. این چهارمین انتخابات (با احتساب انتخابات مجلس) است که نرخ مشارکت عمومی در آن زیر ۴۰ درصد است. آقای پزشکیان با ۱۰ میلیون رای فعلی خود که حدود ۱۶ درصد از آراء واجدان شرایط است، به دور بعدی رفته، یعنی اگر فرض کنیم ایشان در همین دور اول با یک میلیون رای بالاتر انتخاب و رئیس جمهور می‌شد، یعنی نهایتا ۱۷ الی ۱۸ درصد از جامعه رای دهنده به ایشان رای داده اند. هر چقدر هم بگوییم ایشان توانمند است یا فرد مناسبی است، حقیقت این است که رئیس جمهور ۱۸ درصدی نمی‌تواند مطالبات جامعه را نمایندگی و پیگیری کند و دچار مشکلات عدیده می‌شود. درواقع معتقدم پشتوانه ۱۸ درصدی برای رسیدگی به مطالبات ملت ایران کفایت نمی‌کند ما دیدیدم که یک رئیس جمهور ۳۰ درصدی هم مطلوب اکثریت جامعه واقع نشده بود و با چالش‌هایی متعدد رو به رو بود، درست است که پس از درگذشت دراماتیک آقای رئیسی، افکار عمومی ایشان را پشتیبانی کرد، اما باید بپذیریم که در ماه‌های آخر فعالیت دولت سیزدهم، چالش‌های مختلف کم نبود. شرایط فعلی نه تنها خطرناک است بلکه به لحاظ سیاسی اصلا جایگاه رئیس جمهور را تضعیف می‌کند. پیام مردم باید شنیده شود.»
آراء قالیباف به نسبت ۲ به یک بین پزشکیان و جلیلی تقسیم می‌شود
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه گفت: «درباره اقای قالیباف میبینیم که ایشان با این همه سابقه و با این همه تکرار حضور در صحنه انتخابات کشور، نسبت رای بالایی ندارد. ایشان در این انتخابات ۳.۳۸۳.۳۴۰ رأی اورد و نفر سوم این انتخابات شد. در انتخابات مجلس هم حدود ۴۰۰ هزار رای آورده، این یعنی آراء آقای قالیباف پیشرفت خاصی نداشته و در سطح ملی هم با رشد رای مواجه نشده است. این در حالیست که آقای قالیباف از حمایت بالایی برخوردار بود و پشتوانه سیاسی و نظامی هم داشت. در این شرایط کسب یک بیستم آراء جای نگرانی دارد و همه این اتفاقات نشانه‌هایی است که نباید نادیده گرفت.»
وی افزود: «آقای جلیلی که بعید است بتواند روی آراء خاکستری هدف گذاری کند چرا که اصلا نماینده قشری است که آراء خاکستری با آن قشر مشکل دارند. اما احتمال می‌دهم که بخشی از اراء اقای قالیباف به سبد آقای جلیلی اضافه شود. خود آقای قالیباف هم که امروز رسما اعلا کرده اند باید کمک کنیم آقای جلیلی رئیس جمهور شود. درباره آقای پزشکیان شرایط متفاوت است و چاره‌ای ندارد به جز این که برای کم کردن فاصله خود از جلیلی، از بین ۳۶ میلیون نفری که شرکت نکرده اند، حداقل رای ۶ میلیون نفر را هدف گذاری کند تا حداقل ۲ الی ۳ میلیون رای جذب کند و با فاصله مطمئن در دور دوم رئیس جمهور ایران شود. اجماع اصولگرایان بر سر حدود ۳ میلیون رای آقای قالیباف است که به رای ۹ میلیونی آقای جلیلی اضافه شود. تخمین من این است که آراء سیاسی و نظامی ایشان، به اضافه آراء فرهنگی ایشان که شامل جامعه مداحان است به آقای جلیلی می‌رسد که رقم حدودی ۲ میلیونی را شامل می‌شود. اما آراء اقتصادی و مدیریتی آقای قالیباف، یا به شکل عدم شرکت در انتخابات خواهد بود یا به سمت آقای پزشکیان خواهد رفت؛ بنابراین در نهایت آراء آقای قالیباف به نسبت ۲ به ۱ به سبد آقایان خواهد رفت.»
