برچسب: یارانه

میزان درآمد ماهانه، شغل و حرفه، وضعیت مسکن، روستانشین یا شهرنشین، میزان کالری مصرفی افراد هر یک از دهک‌ها در طول شبانه‌روز، هزینه‌های تفریحی و فرهنگی هر یک از دهک‌ها و ده‌ها معیار دیگری که براساس آنها می‌توان خانوارهای ایرانی را دهک‌بندی کرد و آنها را مبنای پرداخت یا عدم پرداخت یارانه به دهک‌های موردنظر قرار داد.

«برنامه اصلی دولت که در متن قانون بودجه هم آمده، «کالابرگ الکترونیک» است که افراد با همان کارت بانکی به فروشگاه‌هایی مراجعه و مقدار مشخص کالا را با قیمت مشخص دریافت می‌کنند که بناست نرخ آن کالاها، قیمت قبل از افزایش‌ها باشد. این کار زیرساخت‌هایی نیاز دارد و مدتی به طول می‌انجامد که طبق برنامه دولت، دوماه است. دولت در حال کار بر روی جزئیات است و هرزمان نهایی شود از یارانه نقدی به کالابرگ الکترونیکی منتقل می‌شویم. »

در زمان ریاست اقای لاریجانی، افزایش قیمت بنزین رخ داد و با وجود اینکه چند بار رای استمزاجی در مجلس گرفته شده بود و نمایندگان رای منفی به آن داده بودند، اما ایشان در جلسه سران قوا آن را پذیرفته بود؛ اینها به دلیل روند ناقص دموکراسی در کشور است و اگر حزب، کرسی به دست بیاورد، ما صورت بندی و آرایش حزبی را تجربه می کنیم اما چون حزب نداریم، همه یکدیگر را تیکه پاره می کنند و انرژی ها هدر می رود که به نفع کشور نیست.

آنچه در سیاست‌گذاری دولت عجیب به نظر می‌رسد این است که در سال 1398 دولت با هزینه‌های بسیار زیادی قیمت بنزین را در کشور افزایش داد و 80 میلیون نفر را از این تصمیم خود متأثر کرد که تبعات زیادی نیز برای دولت وقت و البته مردم داشت. اما نکته اینجاست که یارانه پرداختی به سوخت هواپیما هیچ تغییری نکرده و با همان نرخ سال 1394 به چهار درصد استفاده‌کننده از این محصول عرضه می‌شود.

یارانه قبلا در ابتدای زنجیره توزیع پرداخت می‌شد و به دست مردم نمی‌رسید؛ یعنی به جایی خارج از مرز‌ها و شبکه توزیع می‌رفت، ولی اکنون به خود مردم می‌رسد و هدر نمی‌رود.

باتوجه به جهش چند میلیون تومانی سبد معیشت، یا باید دستمزد را به نرخ سبد معیشتِ جهش یافته برسانند یا یک نظام توزیع قابل اطمینان برای توزیع کالاهای اساسی به نرخ شهریور ۱۴۰۰ ایجاد کنند تا مردم بتوانند اقلام اساسی را از این فروشگاه‌ها خریداری کنند در غیر این صورت، واگن‌های به هم پیوسته‌ی قیمت‌ها در ریلِ مهیا شده‌ی آزادسازی، بی‌توجه به قدرت خریدِ اکثریت مردم به سرعت به پیش خواهند تاخت. فقط دستمزد «ریالی» است!

باتوجه به گذشت زمان اندکی از اجرای حذف ارز ترجیحی در دولت سیزدهم ، هر قضاوت مثبت یا منفی درباره فرجام این اقدام پرریسک رئیسی ، زودهنگام است و برای قضاوت واقع بینانه و عاری از پیشداوری باید منتظر پیامدهای اقتصادی و اجتماعی اجرای این طرح ماند.

اقتصاد ایران مبتنی بر سیستم دلالی وسفته بازی است. ماهیت این اقتصاد با افزایش قیمت ارز و بالا رفتن قیمت‌ها سر کار دارد، در افزایش مداوم قیمت‌ها نیز دولت تعهد‌هایی که در قانون اساسی در مورد آموزش رایگان، بهداشت، رایگان و..، به مردم را به صورت کامل کنار گذاشته، این سویی کالا‌هایی سازی تمام امور دارای تبعات بسیار جبران ناپذیری است، که از جمله آن عدم تعادل اجتماعی است.

اگر چه در کوتاه مدت، بهبود وضعیت قدرت خرید دهک‌های مختلف و به ویژه دهک‌های کم درآمد قطعی است، اما تهدیدهای متعددی از جنبه‌های مختلف برای طرح دولت وجود دارد. نمونه‌های ساده و بارز آن، این است که با افزایش قیمت کالاهای اساسی ناشی از عوامل مختلف از جمله قیمت‌های جهانی یا تورم عمومی کشور، قدرت خرید یارانه‌های کنونی کاهش یابد و در نتیجه دولت مجبور به بازبینی رقم یارانه‌های کنونی خواهد بود یا این که دهک بندی‌های آحاد جامعه تغییر کند و. ..

پیش از این ارز 4200 تومانی به واردکننده داده می‌شد و الان به خود مردم پرداخت می‌شود. وقتی واردکننده ارز ارزان را با 20 هزار تومان اختلاف قیمت دریافت می‌کرد، همین امر، عامل واردات بیش از نیاز کشور شده بود که با حذف ارز 4200 تومانی چنین وارداتی کمتر خواهد شد.

قرار بر این شده که در دو ماه اول تا زمان ایجاد شرایط، برای کاهش فشار گرانیها مبلغ نقدی واریز شود ولی در ادامه به صورت کالابرگ خواهد بود.

در پی جنگ اوکراین قیمت محصولات کشاورزی و کالاهای اساسی افزایش قابل ملاحظه ای داشته است و با توجه به چشم انداز تداوم جنگ و همچنین خشکسالی در کشور اتخاذ اقداماتی برای تامین امنیت غذایی مردم ضرورری به نظر می رسد.

اگر بنزین 1500 تومانی سهمیه‌ای و 3000 هزار تومانی آزاد باعث شده دولت نتواند درآمد بیشتری از آن داشته باشد که همان عدم‌النفع است (نه یارانۀ پنهان) و سر به 1400 هزار میلیارد تومان می‌زند عدم‌النفع یک ملت بابت سیاست‌های نادرست و مدیران بی‌تجربه و حذف و رماندن و کوچاندن متخصصان و تحمیل هزینه‌های کلان چقدر است و این را چگونه باید مطالبه کرد؟

اگر مصرف سوخت کشور را در بخش‌های مختلف نصف کنیم، می‌توان سالانه 150 میلیارد دلار به دولت تحویل داد. روزانه 92 میلیون لیتر سوخت مایع در کشور مصرف می‌شود که در صورت اجرای طرح‌های بهینه‌سازی مصرف سوخت می‌تواند درآمد خوبی از محل صادرات این محصولات نصیب کشور شود.

 تصمیم جدی برای حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی، اقتصاد کشور را به سمت پرداخت یارانه‌ها بیشتر برده است؛ تا جایی که این روزها خبر از پرداخت یارانه گوشت داده می‌شود.