این روزها گزارشهای پرشماری از رشد کسری بودجه و درآمدهای به دست نیامده از سوی رسانههای هوادار دولت سیزدهم ارائه میشود و یک گزارش نشان میدهد کسری بودجه به ۴۶۰ هزار میلیارد تومان خواهد رسید که عدد دهشتناکی است.
به نقل از پایگاه خبری تحلیلی صدا نیوز، در این گزارشها به عدد ۱۰ درصدی درآمد پیشبینی شده از صادرات نفت خام نیز تاکید میشود. این عدد به استناد گزارش خزانهداری کشور به اطلاع افکار عمومی میرسد و البته در کنار آن نیز راهحلهایی برای تامین کسری بودجه نیز ارائه میشود. اما در این دسته از اطلاعات منتشرشده جای یک عدد خالی است و آن میزان صادرات نفت خام به چین است. گزارشهای نهادهایی که صادرات نفت ایران را رصد میکنند نشان میدهد پس از ورود بایدن به کاخ سفید سختگیری در صادرات نفت ایران به چین به آسانگیری برگشته و ایران نیز در زمستان پارسال و بهار امسال نفتخام قابل اعتنایی به چین فروخته است. به نظر میرسد در صورتی که حزب کمونیست چین از استیصال ارزی ایران و نیز فشار تحریم نفتی ایران نخواهد به نفع خودش استفاده کند و مراعات حداقل انصاف و جوانمردی را داشته باشد باید در پرداخت قیمت نفت خریداریشده از ایران به شکل مناسب گامهای بلندی بردارد و نیز این منابع را بهنگام پرداخت کند. در این صورت شاید بخشی از شکاف و کمبودهای درآمدهای بودجه نسبت به هزینهها کاسته شود. خزانهداری با انتشار این گزارشها و نیز انتشار گسترده این اطلاعات از یک سو کفه ترازوی بازار ارز را همچنان به سمت تقاضا سنگین کرده و از سرعت افزایش قیمت دلار در بازار ارز میکاهد و از سوی دیگر راه را برای اعتماد به بازرگانی برای چین باز میکند. در غیر این صورت باید چشم انتظار رشد نسبت کسری بودجه به کل بودجه باشیم و از دل این تنگنا پیشنهادهایی بیرون میآید که شگفتانگیز است. واقعیت این است که دولت سیزدهم همانند دولت یازدهم اقتصاد ایران را در شرایط تحریمی از دولت قبلی تحویل گرفته و البته به دلیل طولانی شدن تحریم در دوره روحانی کسری بودجه به ارقام بزرگ رسیده است. فعالیتهای دولتهای دوازدهم و سیزدهم برای تامین کسری بودجه در پنج ماه تازهسپریشده از منابع گوناگون و فروش اوراق قرضه به جایی نرسیده و دولت از منابع بانک مرکزی برداشت کرده است. برای ادامه سال اما این اتفاق میتواند به تورم آتش زده و آن را به سوی بالا هدایت کند. بنابراین باید از منبع تازهای درآمد کسب کند. اینجا همان محلی است که دولتهای پرشماری را به سوی تصمیمهای عجیب و شگفتانگیز کشانده و نتیجه همه آنها فقیرتر شدن شهروندان است. دولت سیزدهم باید بتواند برای نشان دادن تفاوتهای کارآمدی خود با دولتهای یازدهم و دوازدهم بدون رفتن در مسیرهای غیرعرفی و غیرقانونی در آزمایش بودجه نمره رفوزگی نگیرد.