بازداشت برادر رییس جمهور؛ پایان عصر خط قرمزها

خبر بازداشت برادر رییس جمهور همچون بمبی در رسانه‌ها منفجر شد و همه‌ نگاه‌ها به سمت اوین چرخید. بسیاری منتظر بودند و البته هستند تا ببینند روحانی چه واکنشی به بازداشت برادرش نشان می‌دهد.

روحانی را نمی‌دانم اما ما به عنوان جامعه ایرانی باید از این بازداشت و بازداشت‌هایی از این قبیل استقبال کنیم. اگر برادر رییس جمهور تخلفی انجام داده و از جایگاهی که در آن بوده سواستفاده کرده باید با او برخورد شود. حسین فریدون هیچ تفاوتی با یک شهروند عادی ندارد. نمی‌شود چون او برادر رییس جمهور است به راحتی از جرم احتمالی فریدون چشم پوشی کرد.

نه تنها فریدون بلکه تمام کسانی که در جمهوری اسلامی مسئولیت دارند باید بدانند که در برابر قانون پاسخگو هستند. متاسفانه برای برخی از مسئولان کشور، داشتن پست و مقام به مثابه سپر فولادی در برابر پاسخگویی است.

خواست مردم این است که متخلفین در هر مقامی که هستند حتی اگر در جایگاه رییس یک قوه نیز باید با آنها برخورد شود.

باید از قوه قضائیه در این زمینه حمایت کرد. هرکسی تکرار می‌کنیم هرکسی در این کشور مرتکب خلاف شد حالا می‌خواهد برادر رییس جمهور باشد یا برادر رییس مجلس یا برادر هر مقام دیگری باید با آن برخورد کرد. برخورد با کسانی که در جایگاه‌های مدیریتی در کشور قرار دارند باعث می‌شود اعتماد مردم به نظام دوچندان شود.

نکته‌ای که در این میان باید به آن توجه کرد این معناست که نباید در برخورد با مفسدان اقتصادی و یا سیاسی تبعیض قائل شد. نباید مردم تصور کنند که در برخورد با متهمان سیاسی کاری می‌شود.

بازداشت برخی مدیران دولت احمدی نژاد و حسین فریدون باید فتح بابی باشد که همه مسئولان کشوری و لشگری بدانند که در ایران هیچ کس خط قرمز قانون نیست. تیغ قانون بُرنده تر از هر رانت و ویژه خواری است.

در ادامه این نوشتار یکی از دلایلی که در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ به حسن روحانی رای دادیم. اجرای کامل قانون در کشور بود. اگر قرار بود برای حسن روحانی برادرش، خط قرمز باشد. آن وقت چه فرقی میان او و احمدی نژاد است. زمانی احمدی نژاد اعلام کرد که کابینه او خط قرمز هستند و هیجکس حق ندارد آنها را مورد سوال قرار دهد.

روحانی باید اجازه بدهد مسیر قانون در مورد برادرش طی شود.  مردم روحانی پایبند به قانون را بیش تر از روحانی پایبند به برادر دوست دارند.

منبع : عصر ایران