به نقل از صدا نیوز ، اسپوتنیک با “آبل باستی” مولف کتابی درباره حضور احتمالی رهبر وقت آلمان در آمریکای جنوبی صحبت کرده و از او صحت و سقم این اسناد سازمان سیا را جویا شد؟ وی در جولب چنین گفت:بر اساس عکسی که یک مامور سیا با اسم مستعار Cimelody-3 دریافت نمود، رهبر آلمان […]
به نقل از صدا نیوز ، اسپوتنیک با “آبل باستی” مولف کتابی درباره حضور احتمالی رهبر وقت آلمان در آمریکای جنوبی صحبت کرده و از او صحت و سقم این اسناد سازمان سیا را جویا شد؟ وی در جولب چنین گفت:بر اساس عکسی که یک مامور سیا با اسم مستعار Cimelody-3 دریافت نمود، رهبر آلمان نازی در ۱۹۵۴ در شهر تونخا Tunja کلمبیا بسر می برد. باوجود اینکه در گزارش مربوطه عکس اشاره شده بود که سیا نمی تواند این اطلاعات را بطور کامل ارزیابی نماید اما این اطلاعات می تواند جالب واقع شود.
یکی از دوستان نزدیک ماموری به نام “سیملودی” ساکن شهر ماراکایبو ونزوئلا که سرباز قبلی نازی بود با وی تماس برقرار کرد و درباره اقامت احتمالی هیتلر در کلمبیا خبر داد.
در گزارش سیا آمده است: “دوست “سیملودی” اطلاع داد که در آخر سپتامبر ۱۹۵۵ “فیلیپ سیتروئن” که قبلا در یگانهای «اس اس» آلمان خدمت کرده بود و پس از جنگ در شرکت کشتیرانی سلطنتی هلند “کی ان اس ام” کار کرده بود به وی بطور سری گفته بود که هیتلر هنوز زنده است. سیتروئن اضافه کرد که وی هرماه یک بار هنگام ماموریت های خود به کلمبیا با او معاشرت می کرد.
سیتروئن نیز از خود و هیتلر احتمالی عکس گرفت. در ژانویه ۱۹۵۵ هیتلر کلمبیا را ترک کرد. دوست سیملودی به نوبه خود عکس را از سیتروئن سرقت کرد تا آنرا به مامور سیا نشان دهد تا از عقیده وی درباره اصالت آن آگاه شود. برای این منظور او به
یکی از دفاتر سیا رفت و کپی آن تصویر تهیه شد و در طرف پشت آن نوشته شد: “آدولف اشریتل مایر Adolf Schrittelmayor ،تونگا، کلمبیا، ۱۹۵۴”. روز بعد عکس به دارنده خود مسترد شد.
اسپوتنیک نوشت:آبل باستی، مولف کتابی با عنوان “به دنبال ردپای هیتلر” زندگی خود را وقف ثبت مستند حضور رهبر نازی در آرژانتین و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی کرده است. عکس سیتروئن نیز در کتاب های او منتشر شده است. حقیقت جدید فقط این است که آمریکا این اسناد را در اینترنت منتشر کرد. به گفته این پژوهشگر، سفر هیتلر به کلمبیا از ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۵ طول کشید. مطابق یک تعداد از اسناد دیگر وی در ۱۹۵۵ به “باریلوچه” آرژانتین باز گشت.
باستی در توضیح گفت: هیتلر از آرژانتین رفت، از اراضی شیلی رد شد و پس از این وارد کلمبیا شد. اگر ما به نقشه سیاسی آمریکای لاتین آن دوره نگاه بیاندزیم خواهیم دید که در ۱۹۵۴ در آرژانتین، شیلی، پرو، اکوادور، کلمبیا و ونزوئلا دیکتاتوری های نظامی بودند. در دیگر کشورها این رژیم ها دیرتر برقرار شدند. نیروهای راستگرای جهانی در آن زمان در آمریکای جنوبی رژیمهای سازگار با ایدئولوژی نازی برقرار کردند و در آن زمان نازی ها و سیاستمداران سابق رایش سوم با استفاده از گذرنامه و اسناد جعلی می توانستند در آن قاره بدون مانع سفر کنند.
شهردوردست تونخا مرکز روشنفکران آلمانی در کلمبیا بود. مثلا “یولیوس زیبر” Julius Sieber موسس و رییس دانشگاه علوم تربیتی کلمبیا که در زمان خود عضو دولت فاشیستی آلمان بود روشنفکر با نفوذ دوست هیتلر بود و دو بار اسیر متفقین هم بود.
زیبر دارنده هتل «سان خوسه» در بوگوتا پایتخت کلمبیا بود و در این هتل مجالس نازی های ساکن آن شهر برگزار می شدند. تونخا که از قرن ۱۹ محل سکونت آلمانی ها بود برای پناه گرفتن جای ایدآلی به شمار می رفت. در حال حاضر باستی روی کتابی درباره هیتلر در کلمبیا کار می کند. وی به اسپوتنیک اعلام کرد که دکتر خاویر اوکامپو لوپس مورخ آکادمی تاریخ کلمبیا Academia Boyacense de Historia ومولف بیش از ۱۰۰ کتاب علمی بر آن است که عکس منتشر شده توسط سازمان سیا در حکم فراهم شدن امکان های گسترده برای علم و دانش است. وی گفت که نسبت به اصالت این عکس هیج تردیدی ندارد. وی ضمن یادآوری سال های تحصیل خود در تونخا گفت که در ۱۹۵۷ همه می گفتند که هیتلر با زیلبر در آن شهر بودند.
اسپوتنیک پرسید که چرا سرویس های ویژه اسراییل هیتلر را مانند Adolf Eichmann را از آرژانتین نربودند. این جنایتکار نازی مبتکر نابودسازی میلیون ها نفر یهودی در بازداشتگاه ها بود. باستی حدس زد که در مورد Eichmann که پس از ربوده شدن کشته شد توسط عوامل دخیل در این ماجرا برخی توافقات صورت گرفت.
وی ادامه داد:
ما فقط با بخش فوقانی تاریخ آشنا هستیم که لابی های جهانی مخصوصا جویای آن هستند. در واقع همه سرویس های ویژه جهان از فرار هیتلر آگاه هستند. بایگانی های منتشر شده این ادعا را ثابت می کنند. ولی توافق ها و شرکت گروه های نفوذ در این قضیه را به ما نشان ندادند.
اسپوتنیک از باستی پرسید که درباره تئوری خودکشی هیتلر در پناه گاه پس از تصرف برلین بوسیله یگان های شوروی چه برداشتی دارد؟ باستی در جواب گفت:
از نظر آلمانها، به علت نا معلوم بودن جسد هیتلر و عدم وجود اسناد کافی مبنی بر مرگ آن به مدت ۱۰ سال شبه زنده بودن هیتلر وجود داشت و اعلامیه سال ۱۹۵۵ آلمان در حکم گمانه زنی درباره مرگ هیتلر بود و نه اعلام رسمی بحساب نمی آمد.
ما تعداد بی شمار اسناد سازمان های سیا و اف بی آی در دست داریم حاکی از این که هیتلر پس از جنگ در آمریکای جنوبی بسر می برد. از این گذشته در ۱۹۵۲ پرزیدنت آیزنهاور اعلام کرد: هیچ سندی در اثبات اینکه هیتلر در پناهگاه برلین درگذشته در دست نیست.