اعتراف آخوندی به رها کردن بازار مسکن در چهارسال گذشته!

براساس اظهارات آخوندی، دربخش مسکن نیاز به تعمق زیادی داریم تا بتوانیم ارزیابی از شرایط بازار مسکن در کشور داشته باشیم.

به گفته وزیر راه و شهرسازی، در روزنامه‌ها و رسانه‌ها و در مراجع سیاستگذاری بحث‌های زیادی راجع به اقدام برای خروج مسکن از رکود می‌شود و اینکه باید مجموعه اقدامات بزرگی را انجام داد و یا با مداخلاتی مسکن را از رکود خارج کرد اما قبل از هرچیزی باید تصویری از تحولات جمعیتی در ایران داشته باشیم و ببینیم که در حال حاضر شرایط تقاضا در بخش مسکن چیست؟ و عمده تقاضا در کدام بخش از بازار است؟ زیرا اگر بخواهیم به بخش ساماندهی تقاضا در بخش مسکن ورود پیدا کنیم باید بدانیم تقاضای واقعی کجاست و از آن طریق ورود جدی داشته باشیم.

به اعتقاد وی، یک دوره اوج تقاضا در حوزه بخش مسکن در اواخر دهه ۶۰ و دهه ۷۰ برای مسکن انبوه وجود داشت و این تقاضا از چند جهت شکل می‌گرفت که یکی از آنها مهاجرت عمده از روستا به شهر و دیگری نیز رشد جمعیت بود. در چنین فضایی ایده‌های مختلفی در ایران شکل گرفت. ایده‌هایی همچون ایده تاسیس شهرهای جدید که شهرهای جدید پیرامون شهرها ایجاد شد. در اصفهان، بهارستان و فولاد شهر و چند شهر دیگر، در تهران نیز چندین شهر همچون پردیس، پرند، اندیشه، هشتگرد، در مشهد، گلبهار و در تبریز سهند تاسیس شد و در جاهای مختلف شهرهای جدید ایجاد شد. یک مقدار هم پروژه های بزرگی قبل و بعد از انقلاب، تعریف شد که قبل از انقلاب، اکباتان و پس از انقلاب نیز پروژه‌های چند هزار واحدی تاسیس شدند.

بنابر اظهارات عضو کابینه دولت تدبیر و امید در حال حاضر باید تحولات جمعیتی دهه ۹۰ را تاکنون مورد بررسی قرار داد. بنابراین بد نیست در حال حاضر، ارزیابی از تحولات جمعیتی و درک روشنی از تقاضای بخش مسکن داشته باشیم و این نکته را مورد بررسی قرار دهیم که تصور ما از تقاضا چیست؟

به اذعان آخوندی، همچنان در حوزه سیاست، تلقی از پاسخگویی به تقاضای بخش مسکن، تحت تاثیر شرایط دهه ۷۰  اتفاق افتاد و اتفاقاتی که در دهه بعد رخ داد، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و این نکته مهمی است که باید موردتوجه قرار بگیرد.

در حالی این اظهارات توسط آخوندی مطرح میشود که بسیاری از کارشناسان نسبت به نگاه کارشناسی به این موضوع اگرچه خوشبین هستند اما معتقدند طرح این موضوع از سوی وزیری که چهار سال وظیفه مدیریت بازار مسکن را داشته یک خطای استراتژیک محسوب میشود که قطعا عدم مدیریت مناسب توسط وی را هدف گرفته است.

چراکه یک وزیر بر مسند وزارتخانه راه وشهرسازی اولین وظیفه اش سروسامان به بازار مسکنی است که به قول آخوندی چهارسال است هنوز مطالعات بنیادی آن صورت نگرفته است. بنابراین دراین شرایط باید بیش از هر وقت دیگر نگران آینده بازاری بود که به اندازه کافی طی پنج سال گذشته رکود دامن آن را گرفته و راهی برای نفس کشیدن باقی نگذاشته است!