به گزارش نبأخبر،آيت الله سيد جعفر احمدي مي گويد:ايشان در تدريس توجه خاصى به اقوال سابقين داشتند.احاطه خوبى كه به رجال داشتند، به اسانيد روايات و گاه شرح حال افراد راوى، در ضمن درس، مى پرداختند. در فقه مبانى محكم و دقيقى داشتند. معتقد بودند: چون قدماءاز علماء طبق روايات فتوا مى دادند. و معمولا […]
به گزارش نبأخبر،آيت الله سيد جعفر احمدي مي گويد:ايشان در تدريس توجه خاصى به اقوال سابقين داشتند.احاطه خوبى كه به رجال داشتند، به اسانيد روايات و گاه شرح حال افراد راوى، در ضمن درس، مى پرداختند.
در فقه مبانى محكم و دقيقى داشتند.
معتقد بودند: چون قدماءاز علماء طبق روايات فتوا مى دادند. و معمولا عبارتها همان عبارتهاى روايات است لذااگر در مساله اى شهرت قدماء وجود داشت به آن ارزش مى دادند و مى فرمودند:
ممكن است روايتى دراختيار قدماء بوده كه بر طبق آن فتوا داده اند واكنون آن روايت در دسترس ما نيست.
بر همين اساس برخى از كتب احياء شد، به طبع رسيد يا تجديد چاپ شد. مانند: خلاف شيخ طوسى ،مفتاح الكرامه، جامع الروات اردبيلى و…
علاوه براين ايشان در بروجرد كه بودند به ابتكار خودشان تمامى رجال روايت كننده موجود در كتب اربعه را جمع كرده بودند آنگاه به دوازده طبقه آنان را طبقه بندى كرده بودند. دراين طبقه بندى شيوخ و شاگرد هر طبقه مشخص شده بود.اين كار بسيار مهمى بود. بعد كه ايشان به قم آمدند توسط عده اى از فضلاء كه حقير نيزاز آن جمله بودم به تكميل اين كار و آماده كردن آن براى چاپ پرداختند.البته در زمان خودايشان اين توفيق حاصل نشد و هم اكنون آستانه مقدسه امام رضا( ع ) به آن اقدام نموده است .
يكى ديگراز خدمات علمى و فرهنگى ايشان به حوزه علميه قم اين بود كه : دستور دادند عده اى از فضلاء زير نظر خودايشان تمامى احاديث را از كتب اربعه و غير كتب اربعه جمع آورى نمايند.اين كارانجام شد و 31 جلد آن به نام جامع احاديث الشيعه به چاپ رسيده است
مجموعه اين فعاليتها درايجاد و ترقى حوزه بسيار موثر بود.
از طرفى ديگر ايشان به حوزه هاى ديگر شهرستانها هم توجه داشتند. سعى داشتند. كه آن حوزه ها هم فعال باشند. براى اين جهت اقداماتى كردند.از جمله : تاسيس حوزه علميه در باختران و فرستادن بزرگانى از علماى اصفهان به آن شهر.
از جمله اقدامات مهم ايشان ابتكار برگزارى امتحان در حوزه علميه قم بود. با گذاشتن برنامه امتحانى اولا طلابى كه به حوزه قم مى آمدند از معلومات بالايى برخودار بودند و ثاينا طلبه ها تا سطح معينى بايد در حوزه هاى شهرستانها مى ماندند واين باعث مى شد كه حوزه هاى شهرستانها فعال باشد.
…………………………………………………….
ر.ك:چشم و چراغ مرجعیت ،مركز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ، ص86.