طبق یافته اخیر محققان، ایبوپروفن با افزایش فشارخون در بیماران مبتلا به آرتروز روماتوئید و افزایش ریسک بیماری قلبی عروقی همراه است. به گفته محققان، حفظ یا کنترل فشارخون در بیماران مبتلا به آرتروز و فشارخون همراه با آن (درمان شده با درمان نشده) سالانه مانع از مرگ ۷۰ هزار نفر به دلیل سکته و […]
طبق یافته اخیر محققان، ایبوپروفن با افزایش فشارخون در بیماران مبتلا به آرتروز روماتوئید و افزایش ریسک بیماری قلبی عروقی همراه است.
به گفته محققان، حفظ یا کنترل فشارخون در بیماران مبتلا به آرتروز و فشارخون همراه با آن (درمان شده با درمان نشده) سالانه مانع از مرگ ۷۰ هزار نفر به دلیل سکته و ۶۰ هزار نفر به دلیل بیماری قلبی عروقق کرونر می شود.
محققان دانشگاه مرکز قلب سوئیس ۴۴۴ بیمار را که ۴۰۸ نفرشان مبتلا به استئوآرتریت و ۳۶ نفرشان مبتلا به آرتروز روماتوئید بودند مورد مطالعه قرار دادند.
بیماران به طورتصادفی سلکوکسیب (۱۰۰-۲۰۰ mg دوبار در روز)، ایبوپروفن (۶۰۰-۸۰۰ mg سه بار در روز) یا ناپروکسن (۳۷۵-۵۰۰ mg دو بار در روز) دریافت کردند.
پژوهشگران دریافتند سلکوکسیب در طول ۲۴ ساعت موجب کاهش میانگین فشارخون سیتولیک تا -۰.۳ mmHg شد درحالیکه ایبوپروفن و ناپروکسن به ترتیب موجب افزایش فشارخون تا mmHg ۳.۷ و ۱.۶ شدند.
بررسی های بیشتر نشان داد درصد بیماران دارای فشارخون عادی که مبتلا به فشارخون بالا شدند در مورد مصرف کنندگان ایبوپروفن ۲۳.۲ درصد، ناپروکسن ۱۹.۰ درصد و سلکوکسیب۱۰.۳ درصد بود.
به گفته محققان، بیماران دریافت کننده ایبوپروفن ۶۱ درصد بیشتر در معرض ابتلا به فشارخون قرار داشتند از اینرو تاکید می شود به دلیل وجود این عوارض پرخطر قبل از مصرف ایبوپروفن حتما با پزشک مشورت شود.
