آلزایمر سومین عامل شایع مرگ و میر در میان امریکایی‌های بالای ۸۵ سال است و این بیماری همچنین دارای پیامدهایی برای اقتصاد کشورهاست.مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی به بررسی میزان هزینه‌ای پرداخته که مراقبت از بیماران آلزایمری به دنبال خواهد داشت. در آن زمان نه تنها افراد مدت طولانی‌تر زندگی خواهند کرد بلکه رفاه آنها […]
آلزایمر سومین عامل شایع مرگ و میر در میان امریکایی‌های بالای ۸۵ سال است و این بیماری همچنین دارای پیامدهایی برای اقتصاد کشورهاست.مجمع جهانی اقتصاد در گزارشی به بررسی میزان هزینه‌ای پرداخته که مراقبت از بیماران آلزایمری به دنبال خواهد داشت.
در آن زمان نه تنها افراد مدت طولانی‌تر زندگی خواهند کرد بلکه رفاه آنها موجب می‌شود سن ۶۵ سالگی برای بازنشستگی مفهوم کمرنگ شود. در واقع، بازنشستگی مفهومی مدرن است و هیچ دلیلی وجود ندارد که با تغییرکردن شرایط جمعیت، این مفهوم تکامل نیابد.
با افزایش رفاه، افراد بیشتری می‌توانند تا سنین بالاتری کار کنند و آنها به رشد اقتصادی کشورها کمک خواهند کرد.
دولت ایالات متحده پیش بینی کرده نیروی کار این کشور به کارکردن بیش از سن ۶۵ سالگی ادامه خواهد داد و اکثر کشورها نیز سن رسمی بازنشستگی را تا سن ۷۰ سالگی افزایش می‌دهند.
بیماری قلبی، سرطان و سکته عوامل اصلی مرگ و میر در دنیا هستند و در سال ۱۹۹۹، یکی از این سه مورد، منجر به ۶۴ درصد مرگ در میان افراد ۶۵ سال به بالا در امریکا شد. با این حال، تا سال ۲۰۱۴، این رقم تا ۵۳ درصد افت کرد اما مرگ و میر ناشی از بیماری‌های ناتوان‌کننده زوال شناختی به ویژه بیماری آلزایمر در حال افزایش بوده است.
بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، فقط سه درصد افراد بین سنین ۶۵ و ۶۹ ساله مبتلا به زوال عقل هستند اما این میزان بین سنین ۸۵ تا ۸۹ سالگی تا ۳۰ درصد افزایش می‌یابد. حدود نیمی از زنان در فرانسه و آلمان که بالای ۹۰ سال عمر دارند مبتلا به زوال عقل هستند و ۴۰ درصد زنان امریکایی بالای ۹۰ سال نیز به این عارضه مبتلا هستند.
آلزایمر سومین عامل شایع مرگ و میر در میان امریکایی‌های بالای ۸۵ سال است و این بیماری همچنین دارای پیامدهایی برای اقتصاد کشورهاست.
در واقع مراقبت‌کردن از افراد سالمند هزینه‌بر است با این حال در سال ۲۰۱۰ در امریکا، این افراد فقط ۹ درصد مراقبت‌های بهداشتی را به خود اختصاص دادند. در این میان دولت سوئد بیشترین هزینه را در قاره اروپا صرف کرده و مراقبت‌های طولانی‌مدت، حدود چهار درصد درآمد ناخالص این کشور را به خود اختصاص می‌دهد.
تا سال ۲۰۵۰ جمعیت مبتلا به زوال عقل در دنیا سه برابر خواهد شد و تعداد قابل توجهی از این افراد متعلق به کشورهای فقیر خواهند بود.
در آن زمان، چون سن بخش بیشتری از جمعیت دنیا از ۸۵ سالگی تجاوز کرده‌اند و مبتلا به زوال عقل شده‌اند، تعداد بیشتری هم به مراقبت طولانی‌مدت و فشرده نیاز خواهند داشت.
هزینه مراقبت از افراد مبتلا به آلزایمر، نه تنها هزینه مستقیمی است که باید بر روی خانه‌های سالمندان صرف شود، بلکه اعضای خانواده نیز که از خویشاوندانشان مراقبت می‌کنند، زمان کمتری را به عنوان نیروی کار در جامعه صرف خواهند کرد.
با این حال نمی‌توان به طور قطع قضاوت کرد زیرا عوارضی مانند چاقی و اعتیاد به مواد مخدر می‌توانند روند پیرشدن جمعیت دنیا را معکوس کرده و طول عمر افراد را کاهش دهند. این عدم اطمینان و عدم آگاهی از میزان هزینه‌ها، چگونگی رفتار بازارهای مالی در قبال این موضوع را دشوار می‌کند. اما چنانچه آینده نیز مانند گذشته و زمان حال باشد، باید منتظر هزینه‌های قابل توجهی در مراقبت‌های بهداشتی از افراد سالمند مبتلا به آلزایمر بود.
منبع: سایت مجمع جهانی اقتصاد
