بودجه ۱۳۹۶ از نظر آقای لاریجانی حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان کسری دارد. یعنی دولت با همه صرفه‌جویی‌های احتمالی که شاید انجام داده باشد سال آینده، با احتساب هر دلار ۴ هزار تومان حدود ۱۵ میلیارد دلار کسری بودجه دارد. برخی افراد آشنا به سازمان‌های خرج در ایران معتقدند کاهش بودجه برخی نهادهای آموزشی، تبلیغی، […]
بودجه ۱۳۹۶ از نظر آقای لاریجانی حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان کسری دارد. یعنی دولت با همه صرفه‌جویی‌های احتمالی که شاید انجام داده باشد سال آینده، با احتساب هر دلار ۴ هزار تومان حدود ۱۵ میلیارد دلار کسری بودجه دارد.
برخی افراد آشنا به سازمان‌های خرج در ایران معتقدند کاهش بودجه برخی نهادهای آموزشی، تبلیغی، فرهنگی از جاهایی هستند که می‌توان بودجه تخصیص داده به آنها را کاهش داد اما پیامدهای سیاسی آن ممکن است دولت را با مشکل مواجه کند و در انتخابات بهار ۹۶ شرایط دولت را بدتر کند.
به نظر می‌رسد اما دولت یک راه در پیش دارد و آن حذف برخی سازمان‌هایی است که عدم وجود آنها هیچ دردسری برای جامعه درست نمی‌کند. برخی سازمان‌های توسعه‌ای در بخش صنعت واقعا می‌توانند ادغام شوند و آب از آب تکان نحواهد خورد.
علاوه بر این به طور مثال به ۴ سازمان کشاورزی می‌توان اشاره کرد که کاری آنها مشترک و موازی است و می‌توان آنها را ادغام و برخی از آنها را برای همیشه تعطیل کرد. حضور سازمان تعاون روستایی در کنار شرکت بازرگانی دولتی و شرکت خدمات کشاورزی واقعا مفید است؟ مگر ایران چقدر ذرت خریداری یا تولید می‌کند که یک شرکت برای خرید داخلی و یک شرکت برای خرید خارجی داشته باشد و اصولا آیا دولت باید خرید انجام دهد.
شماری از مراکز پژوهشی نیز هستند که بررسی کارنامه آنها نشان می‌دهد که بود و نبودشان یکی است و می‌توان کار آنها را برون‌سپاری کرد. به طور مثال وزارت صنعت، معدن و تجارت می‌تواند ادعا کند که از کدام کار پژوهشی موسسه تحقیقات و مطالعات بازرگانی استفاده کرده است؟ آیا بزرگ کردن تشکیلات ذیل نام مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری در استان‌ها کار مفیدی بوده است؟ ده‌ها سازمان وجود دارد که می‌توان خدمات آنها را با هزینه بسیار اندک برون‌سپاری کرد و دولت را از هزینه‌های زاید خلاص کرد.
علی لاریجانی نیز احتمالا می‌داند که دولت از سر ناگزیری سیاسی به کجاها باید پول بدهد و نمی‌توند که بودجه‌ها را قطع کند. کاش رییس مجلس آدرس‌ها را نیز می‌داد.
